قارچ‌های مختلفی می‌توانند روی ریشه درختان ایجاد پوسیدگی کنند. این قارچ‌ها با به هم زدن تبادلات طبیعی بین ریشه و ساقه، سبب اختلال در جذب و انتقال آب و مواد مغذی شده و در اولین مراحل باعث ایجاد یک ضعف و پژمردگی عمومی در گیاهان می‌شوند.
درختان ضعیف شده میزان بار کمتری تولید کرده و نسبت به شرایط محیطی و سایر آفات و بیماری‌ها حساس‌تر می‌شوند. این پوسیدگی‌ها می‌توانند در نهایت سبب خشکی کامل درختان بشوند. انواع گونه‌های Phytophtora، Fusarium، Verticillium، Armillaria و … می‌توانند به طرق مختلف سبب پوسیدگی و پژمردگی‌های گیاه شوند.
در پژمردگی‌های آوندی معمولاً مقطع عرضی ناحیه آلوده به رنگ خاکستری تا قهوه‌ای درمی‌آید و در پوسیدگی‌های ریشه، اندام زیرزمینی دچار پوسیدگی و یا اشغال شدن با قارچ عامل بیماری می‌شود.
پوسیدگی‌های ریشه‌ای و آوندی
پوسیدگی ریشه‌ای
جلوگیری از پوسیدگی‌های ریشه‌ای و آوندی و درمان آن
تغذیه اصولی بهترین روش مدیریت این دسته از بیمارگرها است. درختانی که در طول زندگی خود از تغذیه کافی و اصولی برخوردار باشند غالباً کمتر به این دست آلودگی‌ها دچار می‌شوند.
استفاده از پایه‌های مقاوم به آلودگی‌های این‌چنینی در کنار اصلاح روش آبیاری و جلوگیری از بیش بود رطوبت در ناحیه ریزوسفر سبب می‌شود که این بیماری به‌خوبی مدیریت شود.
سمومی مثل ایپرودیون و کاربندازیم، تیوفانات متیل، متالاکسیل و فوزتیل آلومینیوم می‌توانند درجات این بیماری را کاهش داده و یا ریشه‌کن کنند.
