امروز گندم به عنوان یکی از غلات مهم در جهان شناخته می شود. اهمیت زراعت گندم تا جایی است که می توان آن را از لحاظ سیاسی هم پایه نفت و حتی بالاتر از آن دانست. هر چه کیفیت گندم تولیدی بالاتر باشد محصولات و فرآورده های بیشتری می توان از آن به دست آورد. معمولا زمین های کشاورزی که در آن گندم کشت می شود مزارع بزرگی هستند و به سبب همین به مدیریت بیشتری نیاز دارند.
بررسی آب و خاک مناسب یکی از کارهایی است که قبل از کشت گندم انجام می دهند. هم چنین انتخاب کود مناسب برای باروری بیشتر گندم و برنامه مناسب کوددهی یکی دیگر از مواردی است که در کشت بهتر گندم می توان به آن اشاره کرد. به عنوان مثال قبل از کوددهی باید خاک بررسی شود، اگر خاک موجود فسفر کافی داشته باشد دیگر نیاز به اضافه کردن کود فسفر نیست اما اگر کمبود فسفر داشته باشد باید از کود فسفر استفاده شود.
مراحل کوددهی را می توان به دسته زیر تقسیم کرد:
کوددهی قبل از کاشت
کودهای مرغی، کودهای حاوی عناصر ماکرو ( پتاسیم، فسفر و نیتروژن )، کودهای حاوی گوگرد، کودهای مناسب قبل ز کاشت می باشد که هنگام شخم زنی استفاده می شود.
کوددهی گندم در اولین آبیاری
در هنگام اولین آبیاری کمبودهایی که خاک دارد با بکارگیری کودهای شیمیایی مناسب برطرف می شود. برای جوانه زنی نیتروژن خاک باید تامین گردد همچنین فسفر برای مقاومت گیاه و هیومیک اسید برای رشد بهتر در هنگام کوددهی به خاک اضافه می گردد.
کوددهی هنگام جوانه زنی
در مرحله جوانه زدن که هنوز پنجه ها رشد نکرده اند باید عناصری به خاک اضافه شود که مقاومت آن ها را زیاد کند. در این مرحله کود سه بیست یا همان npk20-20-20 پیشنهاد می شود زیرا ریزمغذی ها را تامین می کند.
کوددهی برای رشد ساقه
در مرحله رشد ساقه، ساقه های تا جایی رشد می کنند که خوشه ها رشد کنند. در این مرحله به کودهای ریزمغذی و نیتروژن و پتاسیم نیاز است به همین جهت کود سولفات پتاسیم توصیه می شود.
کود برای گندم در مرحله تولید دانه
در این مرحله کودهای پتاس بالا پیشنهاد می شود زیرا باعث پر شدن دانه ها و همچنین خمیری شدن دانه های گندم می شود. به همین دلیل در این مرحله کود کلات پتاسیم و نیترات کلسیم توصیه می شود.
